Krakowski Makaroniarz. Kto może zjeść morze?

Kto nie ma kulinarnych uprzedzeń – ręka do góry! Las rąk – wcale nie. Jesteśmy sumą wszystkich naszych kulinarnych strachów. Jedni boją się ryb, inni baraniny, jeszcze inni unikają poczciwej dyni. Ale strachów się trzeba pozbywać! Jak? Na przykład tak…

W pewien styczniowy piątek, całkiem niedawno, o 17:45 wyprowadzałem psa, pół godziny później dzierżyłem w ręku kozik i rozcinałem krewetce plecy, aby wyjąć jelito. W wielkim garze bulgotał bulion z ośmiornicy, która była takich rozmiarów, że spokojnie, gdyby miała ochotę, pożarłaby Luśkę i popiła kieliszkiem białego wina. Na stole leżały jeszcze kalmary, a homary ucinały sobie przedśmiertną pogawędkę na balkonie. Raj można by pomyśleć! Nie dla każdego. Moje kulinarne strachy mieszkają w morzu. Jak tam mieszkają, to jeszcze nie ma problemu, gorzej gdy lądują na moim talerzu.

Ale, ale… O co chodzi? Chodzi o to, że walczyć ze swoimi strachami – postanowiłem czynnie. I skoczyłem na głęboką morską wodę. Wziąłem udział w warsztatach z owocami morza w rolach głównych. Gotowaliśmy pod przewodnictwem szefa kuchni Przemka Błaszczyka. I to właśnie on wręczył mi kozik i pokazał jak wyjąć jelito z krewetki.

Ugotowaliśmy zupę z szafranem i białym winem, usmażyliśmy kalmary z pietruszką i cytryną. Ośmiornicę wcięliśmy z ziołową salsą. A na koniec był homar z warzywami korzennymi i brandy w śmietanie.

Świetny przepis, idealny na zimowe wieczory w domu z przyjaciółmi to:

Kalmary faszerowane po włosku

4 kalmary
czerstwa bułka
cebula pokrojona w kostkę
drobno posiekany ząbek czosnku
kilka posiekanych suszonych pomidorów
mała garść rodzynek
2 plastry szynki parmeńskiej
sok i starta skórka z limonki
łyżka posiekanego koperku
łyżka posiekanej mięty
jajko
oliwa
szklanka mleka
sól i pieprz

Bułkę moczymy w mleku. Na oliwie krótko smażymy posiekaną cebulę i czosnek tak, aby nie zbrązowiały. Dodajemy do odsączonej bułki, razem z posiekanymi ziołami, suszonymi pomidorami i rodzynkami. Mieszamy. Dorzucamy pokrojoną drobno szynkę i jajko. Doprawiamy solą i pieprzem oraz skórką i sokiem z limonki. Powstałym farszem nadziewamy kalmary i spinamy je wykałaczką. Obsmażamy krótko na patelni. Tak przygotowane kalmary dusimy 45 minut w sosie pomidorowym. A robimy go tak:

Szybki sos pomidorowy

drobno posiekana cebula
drobno posiekane dwa ząbki czosnku
puszka pomidorów krojonych
oliwa
sól i pieprz
ocet balsamiczny

Na oliwie szklimy cebulę i czosnek, dodajemy pomidory. Zagotowujemy. Doprawiamy solą, pieprzem i o dziwo octem balsamicznym. Pycha, choć nadal pamiętam jak Corrado Soprano mówi: Balsamico, balsamico! Do wszystkiego dodajecie to balsamico. Kiedyś nie było balsamico!

Ale jeśli Wasz dziadek, brat ani wuj nie są z włoskiej mafii, możecie bez obaw dodać octu z Modeny.

I tak właśnie ja – morski niejadek polecam kalmary na kolację. Zachwycony tym, że poszedłem walczyć ze swoimi strachami. Skutecznie.

Warsztaty odbywają się w Krakowie raz w miesiącu, za każdym razem ich temat jest inny. Informacji szukajcie na Face The Taste na Facebook’u.